“ครูเก็บ F ของครูไว้เถอะครับ
ผมจะเก็บฝันของผมไว้ ” ……
ในห้องเรียนเด็กมัธยมต้น ครูให้นักเรียนเขียนเรียงความเรื่อง “ความฝันของฉัน”
“มอนตี้”นักเรียนชาย อายุ 15 เขียนว่า
เขาฝันอยากเป็นเจ้าของฟาร์มเลี้ยงม้าที่มีเนื้อที่กว้างใหญ่เท่านั้นเท่านี้
เขากำหนดตัวเลขไว้ชัดเจน กลางฟาร์มม้านั้น
จะสร้างอาคารกว้างยาวเท่านั้นเท่านี้
เพื่อเป็นที่ต้อนรับผู้คนที่จะมาศึกษาดูงาน
ณ ฟาร์มม้าของตน มอนตี้อธิบายชัดเจนครบถ้วน และส่งเรียงความนั้นให้กับครู
เมื่อครูตรวจเสร็จ…
ก็แจกเรียงความนั้นคืนให้นักเรียนทุกคน
มอนตี้รีบดูผลคะแนน
ปรากฏว่าตรงมุมกระดาษด้านบนมีตัวหนังสือสีแดง
เขียนตัว “F” ซึ่งแปลว่า “ตก”
และมีข้อความเขียนไว้ว่า “มาพบครูหลังเลิกเรียน”
มอนตี้ไปพบครูตอนเย็น
ครูบอกกับเขาว่า…
“มอนตี้ การที่เธอฝันว่าจะเป็นเจ้าของฟาร์มม้าที่ใหญ่ขนาดนั้นน่ะ
เธอรู้ไหมว่ามันต้องใช้เงินมากมายมหาศาลแค่ไหน
เธอเป็นเพียงแค่ลูกของคนเลี้ยงม้าที่มีฐานะยากจน
ฝันของเธอมันเป็นไปไม่ได้เลย
.
“เอาอย่างนี้
เธอกลับไปเขียนมาใหม่
คราวนี้เขียนฝันที่พอจะมีทางเป็นไปได้หน่อยนะ
แล้วครูจะให้คะแนนใหม่แทน F ”
.
เมื่อมอนตี้กลับถึงบ้าน ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง
พร้อมกับขอคำแนะนำว่าควรทำอย่างไรดี
.
เมื่อพ่ออ่านฝันที่มอนตี้เขียนจบ ก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า…
“นี่เป็นเรื่องสำคัญสำหรับชีวิตของลูกทีเดียว
พ่อว่าลูกต้องคิดและเลือกเองแล้วล่ะ”
เช้ารุ่งขึ้น มอนตี้ไปพบครู
เขาส่งเรียงความฉบับเดิมให้ครู
แล้วบอกว่า “ครูเก็บ F ของครูไว้เถอะครับ
ผมจะเก็บฝันของผมไว้”
.
เสียงคนเล่าจบลงพร้อมพูดว่า
“เด็กน้อยมอนตี้คนนั้นก็คือผมในวันนี้
เรียงความฉบับนั้น ผมใส่กรอบแขวนไว้กลางผนัง
ที่ทุกท่านเห็นอยู่ตอนนี้
.
และขณะนี้ทุกท่านกำลังยืนอยู่ในอาคารกลางฟาร์มเลี้ยงม้า
ที่เด็กคนนั้นเขียนไว้ในฝันของเขา
และถ้าท่านมองออกไปข้างนอก
นั่นคือฟาร์มเลี้ยงม้าขนาดเดียวกับที่เขียนไว้ในเรียงความฉบับนั้น”
.
คณะดูฟาร์มได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด
ก็ปรบมือชื่นชมด้วยความทึ่ง
ขณะที่คณะกำลังจะแยกย้ายกลับ
.
มีชายสูงวัยคนหนึ่งเดินมาหามอนตี้ แล้วพูดว่า…
“มอนตี้ เธอจำครูได้ไหม?
ตลอดหลายสิบปี ครูคงเป็นคนที่ขโมยความฝัน
ของนักเรียนมาหลายคนแล้ว
แต่ครูดีใจที่เธอเก็บฝันของเธอไว้และทำฝันให้เป็นจริง
ครูขอโทษที่เกือบจะขโมยฝันของเธอ”
เรื่องดีๆที่อยากแบ่งปัน
ลักษณ์ ไบรด์โฮลเซล
www.bridewholesale.com
